Kojarzysz tego mema z psem spokojnie sączącym kawkę przy stoliku, kiedy dookoła niego szaleje pożar? To właśnie ja. Po pierwsze dlatego, że bez kawy ani rusz i dopóki nie wypiję pierwszego kubka w ciągu dnia, lepiej się do mnie nie odzywać. Po drugie, jestem mistrzynią zachowywania zimnej krwi, nieważne co by się działo. Usłyszałam nawet, że mój spokój jest denerwujący… Ale w tej pracy zdecydowanie się przydaje! Sytuacje awaryjne i “pożary” to moja codzienność, bo na tym w dużej mierze polega praca wedding plannera.

Praca, którą chciałam zajmować się już od dziecka. Ale nie ze względu na suknie, koronki i kwiatki. To miłe dodatki, niewątpliwie dodające uroku mojej codzienności. Jednak moją pasją jest organizacja. Zawsze mam pod ręką notes, robieni list “to do” sprawia mi przyjemność, a excel to mój dobry przyjaciel. Cały proces, od stworzenie szczegółowego planu, przez jego realizację, a potem obserwowanie jak w dniu ślubu wszystko się urzeczywistnia, sprawia, że zakochałam się w tym zawodzie.

Wierzę jednak, że wedding planner jest nie tylko organizatorem, a dobrą wróżką chrzestną każdego przyjęcia. Chociaż nie mam magicznej różdżki, to zawsze wyczaruję rozwiązanie, które sprosta oczekiwaniom moich klientów. Jednak prawdziwa magia kryje się w atmosferze, czyli części mojej pracy, której nie można zobaczyć – można ją tylko poczuć. Przy tak ważnej uroczystości, jaką jest dzień ślubu, nie wystarczy tylko odhaczać zadania z listy. Czasem trzeba być bardziej przyjaciółką albo terapeutką, wysłuchać, obdarzyć ciepłym uśmiechem czy po prostu pogadać o “dupie Maryny”. 

Stoicki spokój i zamiłowanie do konkretów, z potężną dawką wsparcia i akceptacji oraz szczyptą upierdliwości to przepis na udaną współpracę przy organizacji dnia ślubu, który sprawdza mi się od lat.